به گزارش مجله خبری نگار، صالح با صدایی خسته میگوید: «ما هر روز برای یافتن آب تمیز که بدن آسیب پذیر ما را تغذیه میکند، نبردی دشوار میکنیم، زیرا دسترسی به آب بطری برای بیماران کلیوی در غزه دیگر یک کالای لوکس نیست، بلکه مسئله مرگ و زندگی است.»
محمد صالح که از اردوگاه پناهندگان جبالیا در شمال غزه آواره شده است، چهار سال است که از بیماری کلیوی رنج میبرد و قبل از شروع جنگ، سه بار در هفته تحت دیالیز بود و هر جلسه چهار ساعت طول میکشید.
با بدتر شدن بحران، کاهش تجهیزات پزشکی و افزایش تعداد بیماران آواره، بیمارستان مجبور شد جلسات دیالیز را به دو بار در هفته کاهش دهد و هر جلسه فقط دو ساعت طول بکشد.
او نه تنها از کاهش جلسات دیالیز رنج میبرد، بلکه در نتیجه مجبور شدن به نوشیدن آب آلوده در پناهگاههای آوارگان، جایی که آب مناسبی برای بیماری او وجود ندارد، دچار عفونت معده شد، به ویژه که بیماران کلیوی به مقادیر زیادی آب تمیز نیاز دارند.
او با ناراحتی میگوید: «من درآمد ثابتی ندارم. حتی اگر آب بطری در دسترس بود، نمیتوانستم آن را بپردازم. قیمتها فراتر از قدرت خرید من است.»
سازمان غیرانتفاعی فلسطین کرونیکل صالح را مشاهده میکند که با ناراحتی به دستگاه دیالیز نگاه میکند و میگوید: «این کاهش به شدت بر سلامت ما تأثیر میگذارد، به ویژه با کمبود آب تمیز و تغذیه مناسب که برای بقای ما ضروری است.»
بیماران کلیوی در غزه با کمبود شدید آب تمیز، دارو و خدمات دیالیز مواجه هستند و برای زنده ماندن در جنگ و ویرانی جاری تلاش میکنند.
شفاخانهها از کمبود شدید تجهیزات طبی رنج میبرند و ادویههای اندک موجود در دواخانههای خصوصی به قیمتهایی بسیار فراتر از توان بیماران فروخته میشود که اکثر آنها به دلیل جنگ معیشت خود را از دست دادهاند.
من مجبور شدم طلای همسرم را بفروشم تا دارو و آب بطری تهیه کنم. حتی هزینههای حمل و نقل به بیمارستان برای جلسات دیالیز به بار سنگینی تبدیل شده است. احساس میکنم همه چیز را فقط برای زنده ماندن فدا میکنم.»
سعید خطاب، سرپرستار بیمارستان شهدای الاقصی، هشدار میدهد که بیماران مبتلا به نارسایی کلیه از آسیب پذیرترین افراد هستند، زیرا سیستم ایمنی ضعیف آنها آنها را در برابر عفونتها و ویروسها آسیب پذیرتر میکند.
جنگ بیشتر کارخانههای آب شیرین کن غزه را ویران کرده است، برخی از آنها کاملا غیرفعال هستند، در حالی که برخی دیگر با حداقل ظرفیت کار میکنند و در نتیجه، بیشتر آب موجود امروز غیرقابل شرب شده است، به ویژه برای بیماران کلیوی که برای جلوگیری از عوارض جدی به آب تمیز نیاز دارند.»
با توجه به این وضعیت فاجعه بار، دکتر خطاب از سازمان بهداشت جهانی و نهادهای بین المللی درخواست میکند تا فورا برای نجات بیماران کلیوی در غزه مداخله کنند و از آنها میخواهد تا آب آشامیدنی تمیز، داروهای ضروری و تغذیه مناسب را برای حمایت از سلامت شکننده خود در بحبوحه فروپاشی شدید سیستم مراقبتهای بهداشتی فراهم کنند.
با وجود همه چیز، محمد و هزاران بیمار دیگر همچنان برای زنده ماندن تلاش میکنند و در شرایط غیرقابل تحمل به زندگی چسبیدهاند، به این امید که بتوانند ملزوحاتی را که از دست دادهاند به دست آورند: یک جرعه آب تمیز یا یک دوز نجات بخش دارو.
سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که کمبود تجهیزات دیالیز در نوار غزه به دلیل کمبود ذخایر داروهای کلیوی تشدید شده است و همزمان با صحبت پزشکان از گسترش موارد بیماری در میان ساکنان غزه ناشی از التهاب کلیهها و دستگاه گوارش ناشی از نوشیدن آب آلوده و خوردن مواد غذایی کنسرو شده در شرایط جنگی کنونی و جلوگیری از ورود آب تمیز و مواد غذایی اساسی است.
شایان ذکر است که از آغاز جنگ تاکنون ۴۱۶ بیمار کلیوی در نوار غزه در نتیجه کمبود شدید دارو و تجهیزات اولیه پزشکی جان خود را از دست دادهاند، با توجه به وخامت مداوم سیستم بهداشتی در منطقه محاصره شده.
این مرگ و میرها حدود ۴۲ درصد از بیماران کلیوی را تشکیل میدهد که پیش از جنگ در غزه تحت درمان بودند و عمق بحران انسانی را که از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نوار را ویران کرده است، برجسته میکند.
آمار دفتر رسانهای دولت در غزه تأیید میکند که ۳۷ بیمارستان و ۸۰ مرکز بهداشتی هدف قرار گرفته و از کار افتادهاند و ۱۶۲ موسسه بهداشتی هدف قرار گرفتهاند که آخرین آنها الاهلی العربی (باپتیست) بود که خدمات آن پس از تخریب یکی از ساختمانهای آن چند روز پیش تا حدی به حالت تعلیق درآمد.
با خروج تقریبا کامل سیستم بهداشتی در غزه، نقش و اهمیت بیمارستانهای صحرایی که از کشورهای خارجی و عربی میآیند در حال افزایش است.
در واکنش به این تأثیر دردناک، گزارشهای رسانهای از تأسیس ۱۱ بیمارستان صحرایی علاوه بر بیمارستانهای شناور در نوار غزه از آغاز جنگ به نظارت یک سازمان بین المللی برای همراهی با واکنشهای پزشکی در نوار غزه سخن گفتند.
بیمارستانها و مدارس شناور نیز با تخریب حدود ۸۸ درصد از زیرساختهای غزه، از جمله خانه ها، بیمارستان ها، مدارس، شبکههای آب و فاضلاب، برق و اقتصاد، به پیشنهادی مهم تبدیل شدهاند.
نماینده سازمان بهداشت جهانی در فلسطین، دکتر ریک پپرکورن، میگوید که بخش بهداشت و درمان در غزه متحمل خسارات حدود ۶.۳ میلیارد دلار شده است و انتظار میرود کل نیازها به بیش از ۷ میلیارد دلار برسد که بین هزینههای بازسازی و نیازهای ارائه خدمات تقسیم میشود.
در اینجا، کشورهای خارجی و عربی ابتکار عمل را برای ارائه خدمات پزشکی به مجروحان فلسطینی مجروح در رویدادهای غزه از طریق بیمارستانهای شناور برای ارائه مراقبتهای پزشکی مناسب که شامل تخصصهای نادر متناسب با ماهیت جراحات فلسطینیها در اثر جنگ اسرائیل است، به دست گرفتهاند.
به عنوان مثال، بیمارستان صحرایی امارات متحده عربی در نوار غزه که با ظرفیت حداکثر ۲۰۰ تخت فعالیت میکند، شامل اتاقهای عمل، بخشهای مراقبتهای ویژه و بخشهای اورژانس مجهز به جدیدترین تجهیزات است و کادر پزشکی متخصص از ملیتهای مختلف را استخدام میکند و از زمان افتتاح خود موفق به درمان بیش از ۵۱۰۰۰ مورد شده است.
امارات متحده عربی برای اطمینان از تداوم خدمات بهداشتی، بیش از ۷۵۰ تن تجهیزات پزشکی و دارو، از جمله دستگاهها و ژنراتورها، از بیمارستانهای غزه پشتیبانی پزشکی جامعی ارائه کرد.
کشورهای اروپایی به بندر العریش متوسل شدند تا کشتیهای پزشکی را برای پهلو گرفتن در اسکلهها منتقل کنند، جایی که دو کشتی از جمله اتاقهای عمل، مراقبت، تجهیزات تشخیصی، دارو و تجهیزات پزشکی برای مراقبت کامل از فلسطینیهای مجروح وارد شدهاند.
از اکتبر ۲۰۲۳، روسیه همچنین در طول جنگ جاری از فلسطینیها در غزه حمایت پزشکی و بشردوستانه ارائه کرده است و ۸۲۷ تن غذا، دارو، لباس، ژنراتور و سایر نیازهای اساسی را از طریق پروازها به فرودگاه العریش مصر برای مردم غزه ارسال کرده است تا برای انتقال به غزه به هلال احمر مصر تحویل داده شود.
ایاد ابو زاهر، مدیر بیمارستان شهدای الاقصی در غزه، از حمایت روسیه تمجید کرد و تأکید کرد که روسیه یکی از اولین کشورهایی بود که در طول جنگ کمکهای پزشکی ارائه کرد که با وجود کمبود شدید منابع، به رفع نیازهای مجروحان کمک کرد.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه نیز در دسامبر ۲۰۲۳ پیشنهاد ایجاد یک بیمارستان صحرایی روسی در رفح را داد، اما طرف اسرائیلی گفت که «افتتاح یک بیمارستان روسی ناامن است، اما ما این تلاشها را متوقف نمیکنیم.»